Fręnkur

Ég į fręnku sem ég sef hjį, ég sef samt ekki hjį henni žó ég sofi hjį henni. Enda vęri žaš sišlaust meš öllu ef svo vęri.

Nei ég legg mig ķ raun bara hjį henni, žó hśn leggist ķ annaš ból og ég bara į dżnu. Stundum förum viš ķ fjöruferš og stundum stundum viš sund.

Fręnkur eru til margs nytsamlegar, žęr eru nįlęgt manni ķ žankagangi, sinna manns sinni.  Ég ętla alltaf aš eiga svona fręnkur žvķ žęr eru dįsamlegar.  įfram fręnkur allra landa, sameinist. 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband